wymowa:
[ˈpreːsens]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. szwedzki czas teraźniejszy prosty[1]
odmiana:
(1.1) lp ett presens, –; lm presens, –
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. present
rzecz. present w
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe presensparticip
fraza rzeczownikowa historiskt presenspresens particip
etymologia:
uwagi:
  • Wyraża w zasadzie teraźniejszość, ale może też wyrażać czynności regularnie powtarzające się, fakty ponadczasowe, wezwanie do zrobienia czegoś, przyszłość, a także przeszłość (zob. historiskt presens).
  • We współczesnej szwedczyźnie, mniej więcej od połowy XX w., presens ma jedną, wspólną formę dla wszystkich osób i obu liczb. Przedtem był używany tylko dla wszystkich osób liczby pojedynczej, zaś dla liczby mnogiej używano bezokolicznika.
  • W czasownikach zwrotnych odmienia się przez osoby zaimek zwrotny sig. Np.:
jag tvättar migmyję się, du tvättar digmyjesz się itd.
źródła:
  1.   Hasło „presens” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.