prekursor (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[prɛˈkursɔr], AS[prekursor]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która w danej dziedzinie wyprzedza innych, zwiastuje jakiś nowy kierunek, okres itp.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) chem. substancja towarzysząca pierwszemu stadium reakcji
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Prekursorzy nowych technologii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) innowator, nowator, pionier
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prekursorstwo n
forma żeńska prekursorka ż
przym. prekursorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. praecursor
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: