prawowitość

prawowitość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpravɔˈvʲitɔɕʨ̑], AS: [pravovʹitość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest prawowite

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	prawowitość
dopełniacz	prawowitości
celownik	prawowitości
biernik	prawowitość
narzędnik	prawowitością
miejscownik	prawowitości
wołacz	prawowitości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) legalność

antonimy:

(1.1) nieprawowitość, nielegalność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. prawowicie

przym. prawowity

rzecz. prawniczek mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) قانونية ż

źródła: