wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od prawnik

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od prawniczka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) Gustaw to przecież stary druh, jeszcze z czasów, kiedy się młodym prawniczkiem biegało po jour fixach parafialnych od doktorowej do adwokatowej[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawo n, prawnik m, prawniczka ż, prawa ż, prawica ż, prawactwo n, prawak m, prawność ż, prawko n, prawość ż, prawowitość ż
przym. prawny, prawniczy, prawowity, prawy
przysł. prawnie, prawniczo, prawowicie, prawo
tem. słow. prawo-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prawnik + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: prawnik
źródła:
  1. Adolf Nowaczyński „Małpie zwierciadło”, nakł. Księgarni Polskiej B. Połonieckiego, Lwów 1902