prawica (1.1)
wymowa:
IPA[praˈvʲit͡sa], AS[pravʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. prawa dłoń, prawa ręka
(1.2) polit. siła polityczna o programie, odwołującym się do tradycji, autorytetów, religii i istniejącej hierarchii społecznej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na powitanie uścisnęliśmy sobie prawice.
(1.1) Podczas jazdy na rolkach złamałem sobie prawicę.
(1.2) Posłowie z prawicy tradycyjnie zasiadają po prawej stronie sali obrad.
(1.2) W ciągu ostatniego tygodnia nastąpił gigantyczny atak ze strony zarówno mediów prawicowych, sympatyków prawicy, trolli z farmy, posłów prawicy, jak i europosłów z prawicy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) podać / wznieść / uścisnąć prawicę • siąść po prawicy
(1.2) skrajna prawica • centroprawica • prawica tradycjonalistyczna / legitymistyczna / konserwatywna / liberalna / narodowa / nacjonalistyczna / autorytarna / rewolucyjno-konserwatywna / chrześcijańskanowa prawica • prawica protestuje / walczy / zdobywa władzębyć / sytuować się na prawicy • być związanym z prawicą • poseł / działacz / polityk prawicy • walczyć przeciw prawicy • zwalczać / popierać prawicę • obóz prawicy
synonimy:
(1.2) prawa strona sceny politycznej, prawe skrzydło
antonimy:
(1.1) lewica, lewa dłoń
(1.2) lewica
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawniczek mos, prawo n, prawość ż, prawicowość ż, prawicowiec m, prawiczek m, prawicówka ż, prawactwo n, prawak m
przym. prawy, prawicowy, antyprawicowy
przysł. prawicowo, prawo
tem. słow. prawicowo-, prawo-
przedr. prawo
związki frazeologiczne:
niech nie wie lewica, co czyni prawicanie wie lewica, co czyni prawicababi język i babska prawica nigdy nie zhańbią szlachcicasiedzieć po prawicynajlepsza dziewica to twoja prawica
etymologia:
(1.1-2) pol. prawy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: