prawa ręka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈprava ˈrɛ̃ŋka], AS[prava rŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) dosł.: zob. prawy, zob. ręka
(1.2) przen. najbliższy, zaufany współpracownik
odmiana:
(1.1-2) związek zgody, zob. prawy, zob. ręka
przykłady:
(1.2) Moja sekretarka jest moją prawą ręką: organizuje moje spotkania, pisze dla mnie listy i wykonuje wiele innych rzeczy, których sam nie mógłbym ogarnąć.
składnia:
kolokacje:
(1.2) być czyjąś prawą ręką
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. praworęczny
rzecz. praworęczny mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) od (1.1), ponieważ większość ludzi jest praworęcznych i używa prawej ręki do wykonywania większości czynności
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: prawy, ręka
źródła: