prawa ręka

prawa ręka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprava ˈrɛ̃ŋka], AS: [prava rẽŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

^ⓘ

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) dosł.: zob. prawy, zob. ręka

(1.2) przen. najbliższy, zaufany współpracownik

odmiana:

(1.1-2) związek zgody, zob. prawy, zob. ręka

przykłady:

(1.2) Moja sekretarka jest moją prawą ręką: organizuje moje spotkania, pisze dla mnie listy i wykonuje wiele innych rzeczy, których sam nie mógłbym ogarnąć.

składnia:

kolokacje:

(1.2) być czyjąś prawą ręką

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. praworęczny

rzecz. praworęczny mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) od (1.1), ponieważ większość ludzi jest praworęcznych i używa prawej ręki do wykonywania większości czynności

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: prawy, ręka

• angielski: (1.2) right hand
• duński: (1.2) højrehånd w, højre hånd w
• esperanto: (1.2) dekstra mano
• francuski: (1.2) bras droit m
• hiszpański: (1.2) mano derecha ż
• nowogrecki: (1.2) δεξί χέρι n
• włoski: (1.2) braccio destro m

źródła: