prakseologia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpraksɛɔˈlɔɟja], AS[prakseoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka dotycząca norm i reguł sprawnego i efektywnego działania; zob. też prakseologia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prakseolog m, praxis
przym. prakseologiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: