prahlen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpʀaːlən] ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) chwalić się, przechwalać się
odmiana:
(1.1)[1] prahl|en (prahlt), prahlte, geprahlt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Prahlen n, Prahlerei ż, Prahler m, Prahlerin ż
przym. prahlerisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: