praforma (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. pierwotna forma dająca zaczątek istnieniu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. forma ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pra- + forma
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „praforma” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.