pracz

Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

pracz (język polski)

wymowa:: IPA: [prat͡ʃ], AS: [prač]; podział przy przenoszeniu wyrazu: pracz; ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek piorący bieliznę^[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) skr. war. zool. zob. szop pracz^[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) przyrząd mechaniczny do prania^[1]

(1-3) m II^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pracz	pracze
dopełniacz	pracza / praczu	praczy / praczów^[1]
celownik	praczowi	praczom
biernik	pracz / pracza / praczu	pracze / praczy / praczów
narzędnik	praczem	praczami
miejscownik	praczu	praczach
wołacz	praczu	pracze

przykłady:: (1.1) W drugim końcu tej kuchni stoją balie, a przy nich — pracze. Mężczyźni bowiem piorą tu wszystką bieliznę i swoją[,] i kobiet, a do roboty tej wybierani są zwykle z pomiędzy aresztantów przybysze ze wsi^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. pranie n, pralnia ż, pralka ż, praczka ż; czas. prać

związki frazeologiczne:

etymologia:: pol. prać + -acz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:: (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szop pracz

angielski: (1.1) washer, washerman, washerwoman, washerperson

1 2 3 4 5 Hasło „pracz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ Konopnicka, Maria Stanisława (zd. Wasiłowska, —〃—). Ludzie i rzeczy: szkice i obrazki. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1897, s. 90.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/wiki/pracz”