próchno
próchno (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) drewno, które w wyniku rozkładu przez drobnoustroje stało się miękkie, suche i kruche
- (1.2) pot. pogard. stary, zniedołężniały człowiek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik próchno próchna dopełniacz próchna próchen celownik próchnu próchnom biernik próchno próchna narzędnik próchnem próchnami miejscownik próchnie próchnach wołacz próchno próchna
- przykłady:
- (1.1) W szafach myszy gryzą królicze skórki, ubrania giną w przejrzystych pyskach moli, bezszelestnie łuszczy się wapno ze ścian, wirują w powietrzu strzępki próchna[1].
- (1.2) Myślisz, że jak mam dwie dorosłe córki, to już ze mnie stare próchno, na którym nikt oka nie zawiesi?[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. próchnilec mrz, próchniak m, próchnica ż
- czas. próchnieć ndk., spróchnieć dk.
- przym. spróchniały
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Joanna Bator, Piaskowa Góra, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Joanna Szymczyk, Ewa i złoty kot, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.