próżniak (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. człowiek prowadzący bezczynne życie[1], próżnujący
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bumelant, dekownik, leń, leniuch, leniuszek, leniwiec, leser, markierant, migacz[2], wałkoń, nierób
antonimy:
(1.1) pracuś
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. próżnia ż, próżność ż
zdrobn. próżniaczek m
forma żeńska próżniaczka ż
przym. próżniaczy, próżniowy, próżniacki
czas. próżnować ndk.
przysł. próżniaczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. próżny + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „próżniak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.