pozytywizm

pozytywizm (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. kierunek filozoficzny powstały we Francji w XIX wieku, rozumiejący naukę jako badanie faktów, a odrzucający wszelką metafizykę z myślenia naukowego

(1.2) liter. socjol. prąd umysłowy, literacki i społeczny w Polsce w latach 1863–1890, krytykujący romantyzm, propagujący zdobycze nauki i kult pracy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pozytywność ż, pozytywista mos, pozytywistka

przym. pozytywistyczny, pozytywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. positivisme < łac. positivus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) positivism; (1.2) positivism
• francuski: (1.1) positivisme m; (1.2) positivisme m
• niemiecki: (1.1) Positivismus m; (1.2) Positivismus m

źródła: