powtarzalność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co powtarzalne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) powtarzalność + D.
kolokacje:
(1.1) powtarzalność procesów / zjawisk / wyników / pomiarów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powtórka ż, powtarzanie n, powtórzenie n
czas. powtarzać ndk., powtórzyć dk.
przym. powtarzalny, powtórny, powtórkowy
przysł. powtórnie, powtarzalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. powtarzalny + -ość
uwagi:
Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „powtarzalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.