powiedziałeś A, powiedz B

powiedziałeś A, powiedz B (język polski)

wymowa:

‹powiedziałeś a powiedz be›, IPA: [ˌpɔvʲjɛ̇ˈʥ̑awɛɕ ˈa ˈpɔvʲjɛʣ̑ ˈbɛ], AS: [povʹi ̯ėʒ́au̯eś a povʹi ̯eʒ be], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) jeśli się coś zaczęło robić, należy rzecz dokończyć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

inne wersje: jeśli ktoś powiedział A musi/powinien powiedzieć B

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) you cannot say A without saying B
• białoruski: (1.1) хто сказаў а, той павінен сказаць і бэ
• duński: (1.1) har man sagt a må man også sige b
• francuski: (1.1) qui dit A, doit dire B
• hiszpański: (1.1) quien dice A, debe decir B
• jidysz: (1.1) ווער עס זאָגט אַלף, מוז זאָגן בית (wer es zogt alef, muz zogn bejs)
• niemiecki: (1.1) wer A sagt, muss auch B sagen
• szwedzki: (1.1) har man sagt a får man också säga b
• włoski: (1.1) chi dice A, bisogna che dice B

źródła: