poturkotać

poturkotać (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) turkocząc, udać się w jakieś miejsce

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		poturkotać
czas przyszły prosty		poturkoczę	poturkoczesz	poturkocze	poturkoczemy	poturkoczecie	poturkoczą
czas przeszły	m	poturkotałem	poturkotałeś	poturkotał	poturkotaliśmy	poturkotaliście	poturkotali
	ż	poturkotałam	poturkotałaś	poturkotała	poturkotałyśmy	poturkotałyście	poturkotały
	n	poturkotałom	poturkotałoś	poturkotało
tryb rozkazujący		niech poturkoczę	poturkocz	niech poturkocze	poturkoczmy	poturkoczcie	niech poturkoczą
pozostałe formy czas zaprzeszły m poturkotałem był poturkotałeś był poturkotał był poturkotaliśmy byli poturkotaliście byli poturkotali byli ż poturkotałam była poturkotałaś była poturkotała była poturkotałyśmy były poturkotałyście były poturkotały były n poturkotałom było poturkotałoś było poturkotało było forma bezosobowa czasu przeszłego poturkotano tryb przypuszczający m poturkotałbym, byłbym poturkotał poturkotałbyś, byłbyś poturkotał poturkotałby, byłby poturkotał poturkotalibyśmy, bylibyśmy poturkotali poturkotalibyście, bylibyście poturkotali poturkotaliby, byliby poturkotali ż poturkotałabym, byłabym poturkotała poturkotałabyś, byłabyś poturkotała poturkotałaby, byłaby poturkotała poturkotałybyśmy, byłybyśmy poturkotały poturkotałybyście, byłybyście poturkotały poturkotałyby, byłyby poturkotały n poturkotałobym, byłobym poturkotało poturkotałobyś, byłobyś poturkotało poturkotałoby, byłoby poturkotało imiesłów przysłówkowy uprzedni poturkotawszy rzeczownik odczasownikowy poturkotanie, niepoturkotanie

lub

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		poturkotać
czas przyszły prosty		poturkocę	poturkocesz	poturkoce	poturkocemy	poturkocecie	poturkocą
czas przeszły	m	poturkotałem	poturkotałeś	poturkotał	poturkotaliśmy	poturkotaliście	poturkotali
	ż	poturkotałam	poturkotałaś	poturkotała	poturkotałyśmy	poturkotałyście	poturkotały
	n	poturkotałom	poturkotałoś	poturkotało
tryb rozkazujący		niech poturkocę	poturkocz	niech poturkoce	poturkoczmy	poturkoczcie	niech poturkocą
pozostałe formy czas zaprzeszły m poturkotałem był poturkotałeś był poturkotał był poturkotaliśmy byli poturkotaliście byli poturkotali byli ż poturkotałam była poturkotałaś była poturkotała była poturkotałyśmy były poturkotałyście były poturkotały były n poturkotałom było poturkotałoś było poturkotało było forma bezosobowa czasu przeszłego poturkotano tryb przypuszczający m poturkotałbym, byłbym poturkotał poturkotałbyś, byłbyś poturkotał poturkotałby, byłby poturkotał poturkotalibyśmy, bylibyśmy poturkotali poturkotalibyście, bylibyście poturkotali poturkotaliby, byliby poturkotali ż poturkotałabym, byłabym poturkotała poturkotałabyś, byłabyś poturkotała poturkotałaby, byłaby poturkotała poturkotałybyśmy, byłybyśmy poturkotały poturkotałybyście, byłybyście poturkotały poturkotałyby, byłyby poturkotały n poturkotałobym, byłobym poturkotało poturkotałobyś, byłobyś poturkotało poturkotałoby, byłoby poturkotało imiesłów przysłówkowy uprzedni poturkotawszy rzeczownik odczasownikowy poturkotanie, niepoturkotanie

przykłady:

(1.1) Obok dwóch kolejarzy ciągnęło za zakończony rozdwojonym uchwytem dyszel małej platformy, z którą poturkotali do wagonu pocztowego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. turkot m

czas. doturkotać dk., odturkotać dk., rozturkotać dk., turkotać ndk., zaturkotać dk.

przym. turkotliwy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po- + turkotać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: