potecă (język rumuński) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ścieżka, dróżka[1]
odmiana:
(1.1) lp potecă; lm poteci
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
bułg. пътека[2]
uwagi:
źródła:
  1. Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
  2.   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 220.