potarcie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przesunięcie po powierzchni z naciskiem
(1.2) zetknięcie się z powierzchnią w czasie ruchu
(1.3) rozdrobnienie na tarce
(1.4) porozcinanie za pomocą piły na mniejsze fragmenty
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dżin reagował na potarcie lampy ręką.
(1.2) Dała się słyszeć klątwa, potarcie zapałki i w pracowni zabłysło żółte światło[1].
(1.3) Mogę cię prosić o potarcie kilku jabłek do surówki?
składnia:
(1.1) potarcie + D. (czego) • potarcie + N. (czym)
(1.2) potarcie o + B. (co)
(1.3) potarcie + D. (czego) • potarcie na N. (czym)
(1.4) potarcie na + B. (co)
kolokacje:
(1.1) potarcie czoła / policzka • potarcie dłonią / palcami / ręką
(1.3) potarcie na tarce • potarcie cebul / jabłek / marchwi / sera
(1.4) potarcie na bale
synonimy:
(1.1) przetarcie
(1.2) otarcie się
(1.3) starcie, utarcie
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) rozdrobnienie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pocieranie n, potarka ż
czas. pocierać ndk., pocierać się ndk., potrzeć dk., potrzeć się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od potrzeć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Herbert George Wells, Człowiek niewidzialny (wyd. 1912)