posuwać
(Przekierowano z posuwać się)
posuwać (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. posunąć)
- (1.1) przemieszczać coś do przodu sunąc to
- (1.2) znacznie zwiększać nasilenie jakiegoś stanu lub czynu
- (1.3) daw. awansować, przenosić kogoś na wyższy status, poziom[1]
- (1.4) wulg. odbywać stosunek seksualny jako osobnik aktywny
- (1.5) środ. szybko jechać lub iść posuwistym krokiem[2]
czasownik zwrotny niedokonany posuwać się (dk. posunąć się)
- (2.1) zmieniać wolno swoje położenie
- (2.2) odsuwać się, aby zrobić miejsce komu
- (2.3) osiągać wyższy poziom
- (2.4) stawać się śmiałym, by coś zrobić
- (2.5) ulegać starości w stopniu zauważalnym
- (2.6) wulg. uprawiać aktywnie seks ze sobą nawzajem
- przykłady:
- (1.3) Za powstańcze zasługi włościanin ten został posunięty na stopień oficera.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) posuwać nogą
- (1.3) posuwać w godności • posuwać na urzędzie
- (2.4) posuwać się za daleko
- synonimy:
- (1.1) popychać, przemieszczać, przesuwać
- (1.2) potęgować, rozwijać
- (1.4) bzykać, chędożyć, dymać, pieprzyć, pierdolić, ruchać
- (2.1) przeciskać się, przemieszczać się, przesuwać się
- (2.2) przesuwać się
- (2.3) rozwijać się
- (2.4) ośmielać się
- (2.5) starzeć się
- (2.6) bzykać się, chędożyć się, pieprzyć się, pierdolić się, ruchać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. posuw mrz, posuwanko n, posuwistość ż, posuwadło n, posuwanie n, posuwka ż, suw mrz
- czas. sunąć, posunąć dk.
- przym. posuwisty
- przysł. posuwiście
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) move, move forward, shove, shuffle; (1.2) advance, get on, overstep, progress; (1.3) fuck, wax, bryt. tonk; (2.1) inch, move along; (2.2) move over; (2.3) progress; (2.4) not stop short at
- rosyjski: (2.2) подвигаться
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 773.
- ↑
Hasło „posuwać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.