postrzelić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) zranić, strzelając z broni palnej

czasownik zwrotny dokonany postrzelić się (ndk. brak)

(2.1) zranić siebie samego pociskiem z broni palnej
(2.2) o dwóch lub więcej osobach: zranić siebie nawzajem strzałem z broni palnej
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strzelnica ż, strzelec mos, postrzał m, postrzeleniec m, strzał mrz, strzelanie n, strzelanina ż
przym. postrzelony, strzelecki, strzelnicowy
czas. strzelać
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + strzelić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: