posiedzenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔɕɛˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS[pośeʒńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od posiedzieć
(1.2) zebranie jakiegoś gremium
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Ojciec opowiadał, że mówił po włosku wyśmienicie. Ale w różnych okolicznościach, po przedłużających się ceremoniach czy przeciągających się posiedzeniach naukowych, akcent jego włoszczyzny twardniał[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. posiedziciel m, posiedzicielka ż, posiadywanie n
zdrobn. posiedzonko n
czas. siedzieć, siadać, posiadywać ndk.
przym. posiedzeniowy
wykrz. siad
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Urząd, Tadeusz Breza, 1960 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.