posłuszeństwo

posłuszeństwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) postawa zgody na wykonywanie cudzych poleceń, rozkazów

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	posłuszeństwo
dopełniacz	posłuszeństwa
celownik	posłuszeństwu
biernik	posłuszeństwo
narzędnik	posłuszeństwem
miejscownik	posłuszeństwie
wołacz	posłuszeństwo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) posłuch; przest. powolność

antonimy:

(1.1) nieposłuszeństwo

hiperonimy:

(1.1) uległość

hiponimy:

(1.1) dyscyplina, lojalizm, niewolnictwo, prawomyślność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. posłuch m, posłuszność ż

przym. posłuszny

przysł. posłusznie

związki frazeologiczne:

odmówić posłuszeństwa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) obedience
• baskijski: (1.1) esanekotasun, obedientzia
• białoruski: (1.1) паслушэнства n
• czeski: (1.1) poslušnost ż
• duński: (1.1) lydighed w
• esperanto: (1.1) obeo, obeemo
• francuski: (1.1) obéissance ż
• hiszpański: (1.1) obediencia ż
• jidysz: (1.1) הכנעה ż (hachnoe)
• kataloński: (1.1) obediència ż
• łotewski: (1.1) paklausība ż
• niderlandzki: (1.1) gehoorzaamheid ż
• niemiecki: (1.1) Gehorsam m
• nowogrecki: (1.1) υπακοή ż
• rosyjski: (1.1) послушание n
• szwedzki: (1.1) lydnad w
• turecki: (1.1) itaat
• tuvalu: (1.1) loto fakalogo
• ukraiński: (1.1) послушність ż
• węgierski: (1.1) engedelmesség
• wilamowski: (1.1) puøsłušeństvuø n, posłüśeństwo n
• włoski: (1.1) obbedienza ż

źródła: