poprawność polityczna
- wymowa:
- IPA: [pɔˈpravnɔɕt͡ɕ ˌpɔlʲiˈtɨt͡ʃna], AS: [popravność polʹityčna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) socjol. norma językowa zalecająca w tzw. dyskursie publicznym unikanie określeń i zwrotów, które mogą urazić, obrazić, naruszyć godność osób, o których się wypowiadamy czy z którymi polemizujemy; zob. też poprawność polityczna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza mianownik poprawność polityczna dopełniacz poprawności politycznej celownik poprawności politycznej biernik poprawność polityczną narzędnik poprawnością polityczną miejscownik poprawności politycznej wołacz poprawności polityczna
- przykłady:
- (1.1) Z powodu poprawności politycznej nie wypada pisać „Cygan”, lepiej używać określenia „Rom”; nie należy mówić „homoseksualista”, a tym bardziej „pederasta”, tylko – „gej”; odradzany też jest „Murzyn”, bo bardziej neutralny jest „czarnoskóry”, „Afroamerykanin” albo „czarny”.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) polityczna poprawność; pot. politpoprawność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) kalka z ang. political correctness, internacjonalizm[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) political correctness
- baskijski: (1.1) zuzentasun politiko
- białoruski: (1.1) палітычная карэктнасць ż, паліткарэктнасць ż
- bułgarski: (1.1) политическа коректност ż
- czeski: (1.1) politická korektnost ż, společensky nezávadná mluva ż
- duński: (1.1) politisk korrekthed w
- hiszpański: (1.1) corrección política ż
- kataloński: (1.1) correcció política ż
- niemiecki: (1.1) politische Korrektheit ż
- rosyjski: (1.1) политическая корректность ż, политкорректность ż
- słowacki: (1.1) politická korektnosť ż, politická správnosť ż, spoločenská nezávadnosť ż, vyváženosť ż
- ukraiński: (1.1) політична коректність ż, політкоректність ż
- włoski: (1.1) politicamente corretto
- źródła:
- ↑ Jerzy Brzozowski, Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011, s. 138.