poniżać

poniżać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poniżyć)

(1.1) uwłaczać czyjejś godności

(1.2) daw. powodować obniżenie lub zmniejszenie czegoś

czasownik zwrotny niedokonany poniżać się (dk. poniżyć się)

(2.1) upokarzać samego siebie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wbrew mojej woli zmusiła mnie do obejrzenia tej ordynarnej i poniżającej sceny.

(1.1) To najbardziej bezduszna osoba jaką znam; wszystkich wyzywa i poniża.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hańbić, upokarzać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. poniżyć

rzecz. poniżanie n, poniżenie n

przym. niski

tem. słow. nisko-

przyim. poniżej

przysł. poniżej

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) humiliate; (2.1) degrade oneself, stoop
• duński: (1.1) fornedre, ydmyge, nedværdige
• francuski: (1.1) humilier; (2.1) se rabaisser
• hiszpański: (1.1) humillar; (2.1) humillarse, rebajarse (a)
• kaszubski: (1.1) pòniżac, ùpichac; (1.2) pòniżac, szôtorzëc, uniżac, zniżac; (2.1) pòniżac sã
• niemiecki: (1.1) erniedrigen, herabwürdigen
• włoski: (1.1) mortificare; (2.1) mortificarsi

źródła: