ponczo

ponczo (język polski)

ponczo (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpɔ̃n͇ʧ̑ɔ], AS: [põṇčo], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) etn. wierzchnie okrycie z czworobocznego kawałka tkaniny z wyciętym pośrodku otworem na głowę, pierwotnie noszone przez Indian w Ameryce Łacińskiej; zob. też ponczo w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ponczo	ponczo
dopełniacz	ponczo	ponczo
celownik	ponczo	ponczo
biernik	ponczo	ponczo
narzędnik	ponczo	ponczo
miejscownik	ponczo	ponczo
wołacz	ponczo	ponczo

lub

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ponczo	poncza
dopełniacz	poncza	poncz
celownik	ponczu	ponczom
biernik	ponczo	poncza
narzędnik	ponczem	ponczami
miejscownik	ponczu	ponczach
wołacz	ponczo	poncza

przykłady:

(1.1) W zimowe wieczory zakładam wełniane ponczo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. poncho

uwagi:

(1.1) inna pisownia: poncho

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poncho
• baskijski: (1.1) pontxo
• duński: (1.1) poncho w
• hiszpański: (1.1) poncho m
• norweski (bokmål): (1.1) poncho m
• norweski (nynorsk): (1.1) poncho m
• słowacki: (1.1) pončo n
• szwedzki: (1.1) poncho w
• włoski: (1.1) poncho m

źródła: