ponadprzeciętny

ponadprzeciętny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) większy lub lepszy od przeciętnego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ponadprzeciętny		ponadprzeciętna	ponadprzeciętne	ponadprzeciętni	ponadprzeciętne
dopełniacz	ponadprzeciętnego		ponadprzeciętnej	ponadprzeciętnego	ponadprzeciętnych
celownik	ponadprzeciętnemu		ponadprzeciętnej	ponadprzeciętnemu	ponadprzeciętnym
biernik	ponadprzeciętnego	ponadprzeciętny	ponadprzeciętną	ponadprzeciętne	ponadprzeciętnych	ponadprzeciętne
narzędnik	ponadprzeciętnym		ponadprzeciętną	ponadprzeciętnym	ponadprzeciętnymi
miejscownik	ponadprzeciętnym		ponadprzeciętnej	ponadprzeciętnym	ponadprzeciętnych
wołacz	ponadprzeciętny		ponadprzeciętna	ponadprzeciętne	ponadprzeciętni	ponadprzeciętne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ponadprzeciętność ż

przysł. ponadprzeciętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) above average, extraordinary
• hiszpański: (1.1) fuera de serie

źródła: