pompejańczyk
pompejańczyk (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. mieszkaniec Pompejów; osoba z tego miasta[1]
- (1.2) hist. stronnik Gnejusza Pompejusza w toczących się w I w. p.n.e. wojnach domowych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pompejańczyk pompejańczycy dopełniacz pompejańczyka pompejańczyków celownik pompejańczykowi pompejańczykom biernik pompejańczyka pompejańczyków narzędnik pompejańczykiem pompejańczykami miejscownik pompejańczyku pompejańczykach wołacz pompejańczyku pompejańczycy
- przykłady:
- (1.2) Prawdopodobnie wtedy, gdy położenie Cezara i jego legionów zdecydowanie się poprawiło, a dla tamtejszych plemion było coraz bardziej oczywiste, że zmagania cezarian z armią pompejańczyków zakończą się sukcesem tych pierwszych[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) cezarianin
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pompeje nmos, Pompejusz mos, Pompeja ż
- forma żeńska pompejanka ż
- przym. pompejański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Pompeian; (1.2) Pompeian
- baskijski: (1.1) ponpeiar
- chorwacki: (1.1) Pompejac m
- czeski: (1.1) Pompejan m
- francuski: (1.1) Pompéien m
- galicyjski: (1.1) pompeiano m
- hiszpański: (1.1) pompeyano m; (1.2) pompeyano m
- niemiecki: (1.1) Pompejaner m, Pompejer m
- portugalski: (1.1) pompeiano m
- słoweński: (1.1) Pompejec m
- włoski: (1.1) pompeiano m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 236.
- ↑ Antiquitas XXIX. Grecy, Rzymianie i ich sąsiedzi, s. 429, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2008.