pomieszkać (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) przebywać w jakimś miejscu przez wiele dni, wraz ze spaniem[1]
(1.2) pot. żart. nareszcie móc spędzić trochę czasu we własnym domu[2]
odmiana:
(1.1-2) [3] koniugacja I
przykłady:
(1.1) Pomieszkał trochę u córki, ale potem wrócił do swego domu w Drogomyślu.
(1.1) Pomieszkaj z nim trochę, a zobaczysz, co z niego za gagatek.
(1.2) W piątek wracam i będę mógł nareszcie trochę pomieszkać u siebie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pomieszkiwać, mieszkać ndk.
rzecz. mieszkanie n
przym. mieszkaniowy, mieszkalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + mieszkać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „pomieszkać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „pomieszkać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „pomieszkać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.