pomiaukiwać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔ̃mʲjawʲˈcivaʨ̑], AS[põmʹi ̯au̯ʹḱivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.u → ł akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) miauczeć cicho i od czasu do czasu
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) Kot pomiaukiwał na widok sroki, która przycupnęła na parapecie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pomiaukiwanie n
wykrz. miau
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Artur Cieślar, Kobieta metafizyczna rozmowy Artura Cieślara, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.