polonizować (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spolonizować)

(1.1) kult. narzucać polskość, przymuszać kogoś do zostania Polakiem, zmieniać coś na polskie

czasownik zwrotny niedokonany polonizować się (dk. spolonizować się)

(2.1) stawać się Polakiem, nabierać cech polskich
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Szlachta stopniowo polonizowała ludność wiejską Podola.
(2.1) Część Żydów polonizowała się, mieszkając w miastach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. polon mrz, repolonizacja ż, polonizowanie n, polonizm mrz, polonistyka ż, polonistka ż, polonista mos, spolonizowanie n, Polonia ż, polonica lm nmos, polonika lm nmos, polonizacja ż, polonizator mos
czas. spolonizować dk.
przym. polonizacyjny, polonistyczny, polonijny, polonizatorski
przysł. polonizatorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Polonia + -izować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: