wymowa:
‹polonika›, IPA[pɔˈlɔ̃ɲika], AS[polõńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) zob. polonika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. repolonizacja ż, Polonia ż, polonizm mrz, polonistyka ż, polonista m, polonistka ż, polonika nmos, polonizacja ż, polonizator m, polonizowanie n, spolonizowanie n
czas. polonizować ndk., spolonizować dk.
przym. polonijny, polonistyczny, polonizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: