polizeilich

polizeilich (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) policyjny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der polizeiliche ein polizeilicher polizeilicher	die polizeiliche eine polizeiliche polizeiliche	das polizeiliche ein polizeiliches polizeiliches	die polizeilichen polizeilichen polizeiliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des polizeilichen eines polizeilichen polizeilichen	der polizeilichen einer polizeilichen polizeilicher	des polizeilichen eines polizeilichen polizeilichen	der polizeilichen polizeilichen polizeilicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem polizeilichen einem polizeilichen polizeilichem	der polizeilichen einer polizeilichen polizeilicher	dem polizeilichen einem polizeilichen polizeilichem	den polizeilichen polizeilichen polizeilichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den polizeilichen einen polizeilichen polizeilichen	die polizeiliche eine polizeiliche polizeiliche	das polizeiliche ein polizeiliches polizeiliches	die polizeilichen polizeilichen polizeiliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polizistin ż, Polizist m, Polizei ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: