polihistor

polihistor (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś o wszechstronnej wiedzy z różnych dziedzin

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polihistor	polihistorzy / polihistorowie
dopełniacz	polihistora	polihistorów
celownik	polihistorowi	polihistorom
biernik	polihistora	polihistorów
narzędnik	polihistorem	polihistorami
miejscownik	polihistorze	polihistorach
wołacz	polihistorze	polihistorzy / polihistorowie
depr. M. i W. lm: (te) polihistory

przykłady:

(1.1) Już Leonardo da Vinci, geniusz i polihistor epoki renesansu, zauważył, że wraz z wysokością drzewa grubość gałęzi zmienia się o stały współczynnik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) polimat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. polihistoria

przym. polihistoryczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) polyhistor
• czeski: (1.1) polyhistor
• duński: (1.1) polyhistor w
• słowacki: (1.1) polyhistor m
• węgierski: (1.1) polihisztor

źródła: