policie

policie (język czeski)

wymowa:

​ IPA: /pɔlɪt͡sɪjɛ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) policja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	policie	policie
dopełniacz	policie	policií
celownik	policii	policiím
biernik	policii	policie
wołacz	policie	policie
miejscownik	policii	policiích
narzędnik	policií	policiemi

przykłady:

(1.1) Finanční policie slaví 1. výročí svého vzniku. → Policja finansowa obchodzi 1. rocznicę swojego powstania.

składnia:

kolokacje:

(1.1) být od policie • cizinecká / dopravní / finanční / kriminální / městská / obecní / pohraniční / pořádková policie • pracovat u policie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) dopravka, dopravní policie, finanční policie, kriminálka, kriminální policie, pořádková policie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. policajt m, policajtka ż, policista m, policistka ż

przym. policejní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Słowo „droga” w jęz. czeskim oznacza „narkotyk”, a „kriminalista” to policjant z wydziału kryminalnego.

źródła: