polichóralność

polichóralność (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. technika komponowania, która polega na dialogowaniu między sobą dwóch lub więcej chórów; zob. też polichóralność w Wikipedii

(1.2) muz. cecha tego, co polichóralne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polichóralność	polichóralności
dopełniacz	polichóralności	polichóralności
celownik	polichóralności	polichóralnościom
biernik	polichóralność	polichóralności
narzędnik	polichóralnością	polichóralnościami
miejscownik	polichóralności	polichóralnościach
wołacz	polichóralności	polichóralności

przykłady:

(1.1) Genezy teoretycznych poglądów Scacchiego na temat techniki polichóralnej należałoby więc szukać w modelu, jakim była dlań polichóralność G. F. Aneria.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) technika cori spezzati, technika polichóralna, technika wielochórowa, styl polichóralny

(1.2) wielochórowość

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) technika, styl

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. polichóralny

przysł. polichóralnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. polichóralny < pol. poli- + chóralny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (Venetian) polychoral style
• esperanto: (1.1) (Venecia) plurĥoreco
• francuski: (1.1) style polychoral (vénitien) m
• hiszpański: (1.1) estilo policoral (veneciano) m
• kataloński: (1.1) estil policoral (venecià) m
• niemiecki: (1.1) (venezianische) Mehrchörigkeit m
• portugalski: (1.1) estilo policoral (veneziano) m

źródła: