pole bitwy

pole bitwy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlɛ ˈbʲitfɨ], AS: [pole bʹitfy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) miejsce, w którym odbyła/odbywa się bitwa, walka lub starcie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pole bitwy	pola bitew
dopełniacz	pola bitwy	pól bitew
celownik	polu bitwy	polom bitew
biernik	pole bitwy	pola bitew
narzędnik	polem bitwy	polami bitew
miejscownik	polu bitwy	polach bitew
wołacz	pole bitwy	pola bitew

przykłady:

(1.1) Dopóki będą istniały rzeźnie, będą istniały i pola bitew.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pole bitewne

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) battleground, battlefield
• arabski: (1.1) ساحة ż
• baskijski: (1.1) gudaleku, gudu zelai
• francuski: (1.1) champ de bataille m
• hiszpański: (1.1) campo de batalla m
• kataloński: (1.1) camp de batalla m
• nowogrecki: (1.1) πεδίο μάχης ż
• rosyjski: (1.1) поле битвы n
• sanskryt: (1.1) आयोधन
• ukraiński: (1.1) бойове поле, поле битви, бойовисько n
• węgierski: (1.1) csatatér
• wietnamski: (1.1) chiến trường
• włoski: (1.1) campo di battaglia m

źródła: