pokłosie (język polski) edytuj

 
pokłosie (1.2)
wymowa:
IPA[pɔˈkwɔɕɛ], AS[poku̯ośe], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kłosy zboża, które pozostały po żniwach na ściernisku[1]
(1.2) czynność zbierania kłosów po żeńcach[1]
(1.3) przen. książk. skutek czyjegoś działania[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zbierać pokłosie
(1.3) zbierać po kimś pokłosie → korzystać z ostatków[1]być / stać się pokłosiem czegoś
synonimy:
(1.3) efekt, rezultat, wynik, następstwo, konsekwencja, żniwo, plon, owoc
antonimy:
(1.1) żniwo, plon
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokłosowanie n, pokłoszenie n, pokłośnica ż, pokłośny m, kłos m, kłosek m, kłosie n, kłosownica ż, kłośnica ż
czas. pokłosować, pokłosić
przym. pokłośny, kłosowy, pokłosiowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. po + kłos
(1.2-3) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 499.
  2.   Hasło „pokłosie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.