pokój i dobro

pokój i dobro (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) rel. pozdrowienie ojców Franciszkanów

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) Pozdrowienie „pokój i dobro” jest bardzo starą formułą, udokumentowaną od 2000 r. p.n.e. w literaturze ludów starożytnego Środkowego Wschodu. Historia użycia frazy „pokój i dobro” jako franciszkańskiego pozdrowienia nie jest do końca jasna. Legenda Trzech Towarzyszy w rozdziale VIII podaje następujące świadectwo: Fakt dziwny i nie do przyjęcia bez cudu (…), że Franciszek miał przed swym nawróceniem pewnego poprzednika, który przebiegał często ulice Asyżu powtarzając tę formułę: „Pokój i Dobro! Pokój i Dobro!”. Należy w to samo wierzyć, że jak Jan Chrzciciel, który zapowiadał Chrystusa znikł, gdy Jezus zaczął nauczać, tak i ten jakby drugi Jan, tak i ten jakby drugi Jan, poprzedził błogosławionego Franciszka w apostolstwie pokoju i znikł gdy przybył Święty. Nie istnieją inne dokumenty, które świadczyłyby, że św. Franciszek wypowiadał, a tym bardziej napisał omawiane pozdrowienie. Franciszek przyswajał sobie jednak z Pisma świętego, zwłaszcza z Ewangelii, ale i z całego Nowego Testamentu, pojęcie pokoju, który dla niego znaczył „pokój z Bogiem, z nami samymi i z naszymi braćmi”. W Legendzie Trzech Towarzyszy czytamy dalej, że Franciszek rozpoczynał swoje przepowiadanie ludowi posłaniem: Niech Pan obdarzy was pokojem… Przejęty duchem proroków, (…) oznajmiał pokój i głosił językiem proroków kazania o zbawieniu. Naturalnie mówi o zbawieniu duszy i to właśnie jest owo dobro, którego mógł życzyć swoim słuchaczom. W tym sensie franciszkańskie posłanie „pokój i dobro” posiada swoją wartość, tę, która była pragnieniem św. Franciszka.

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) pax et bonum

źródła: