Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

pojedynczość (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest pojedyncze; cecha tych, którzy pojedynczy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) pojedynczość + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pojedynczy
przysł. pojedynczo
rzecz. jedność ż, jedynak mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pojedynczy + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: