pojebać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈjɛbaʨ̑], AS[poi ̯ebać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wulg. pomieszać coś, popsuć[1]
(1.2) wulg. sprawić, że ktoś ma szalone, idiotyczne lub niedorzeczne pomysły
odmiana:
(1.1-2) [2] koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Antek pojebał wszystkie skarpetki, nie mogę znaleźć żadnej pary.
(1.2) Chcecie iść o drugiej w nocy na zakupy? Chyba was pojebało!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jebak mzw/mos, pojebanie n, pojeb, pojebaniec, pojebus
przym. pojebany
czas. dojebać, jebać, zjebać, jebnąć
ims. pojebany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) tylko w użyciu nieosobowym: pojebało kogoś
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 240.
  2.   Hasło „pojebać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.