poić (język polski) edytuj

 
zwierzę poi się (2.1)
wymowa:
IPA[ˈpɔjiʨ̑], AS[poi ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. napoić)

(1.1) podawać napój

czasownik zwrotny poić się

(2.1) o zwierzętach: pić
(2.2) zob. upijać się
(2.3) zob. upajać się, zachwycać się widokiem
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Na zlecenie pisarza, który nie lubi być zaniepokojony, panny te przechwytuje jego żona, poi herbatą i odwozi z powrotem.[1]
składnia:
(1.1) poić kogoś czymś
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. napój mrz, poidło n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Parnas Bis - słownik literatury polskiej urodzonej po 1960 roku za http://zniewaga.blox.pl/2009/03/Och-Andrzej.html