podwórko

podwórko (język polski)

podwórko (1.1)

podwórko (1.1)

wymowa:

​, IPA: [pɔdˈvurkɔ], AS: [podvurko]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przestrzeń przydomowa ogrodzona lub otoczona zabudowaniami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podwórko	podwórka
dopełniacz	podwórka	podwórek
celownik	podwórku	podwórkom
biernik	podwórko	podwórka
narzędnik	podwórkiem	podwórkami
miejscownik	podwórku	podwórkach
wołacz	podwórko	podwórka

przykłady:

(1.1) Przez otwarte okno słychać było krzyki dzieci bawiących się na podwórku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) podwórze, obejście, reg. krak. pole

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podworowe n, podwórze n

przym. podwórkowy, podwórzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) yard, backyard (za domem), schoolyard (podwórko szkolne)
• duński: (1.1) gård w
• esperanto: (1.1) korto
• hiszpański: (1.1) patio m
• niemiecki: (1.1) Hof m
• szwedzki: (1.1) gård w

źródła: