podsłuch
podsłuch (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przechwytywanie i monitorowanie komunikacji elektronicznej, radiowej lub telefonicznej
- (1.2) każda forma odbierania lub utrwalania rozlegającego się dźwięku przez osoby inne niż obecne w podsłuchiwanym miejscu lub te, do których dźwięk jest adresowany
- (1.3) treść pozyskana dzięki podsłuchowi (1.1) lub (1.2)
- (1.4) urządzenie, którym wykonywany jest podsłuch (1.1) lub (1.2); zob. też pluskwa (podsłuch) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podsłuch podsłuchy dopełniacz podsłuchu podsłuchów celownik podsłuchowi podsłuchom biernik podsłuch podsłuchy narzędnik podsłuchem podsłuchami miejscownik podsłuchu podsłuchach wołacz podsłuchu podsłuchy
- przykłady:
- (1.2) Nadajnik podsłuchowy idealnie nadający się do podsłuchu pomieszczeń.
- (1.3) Dzięki opublikowanym podsłuchom opinia publiczna od podszewki poznała prawdziwą twarz politycznych elit.
- składnia:
- synonimy:
- (1.4) pluskwa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) obserwacja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słuch mrz, podsłuchiwacz m, podsłuchiwaczka ż, podsłuchiwanie n, podsłuchanie m
- czas. podsłuchiwać ndk., podsłuchać dk.
- przym. podsłuchowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bugging, wiretapping; (1.4) bug, wire, wiretap
- niemiecki: (1.4) Abhörgerät n; Abhöranlage ż
- rosyjski: (1.1) баггинг m; (1.2) баггинг m; (1.4) баггинг m
- szwedzki: (1.1) avlyssning w
- źródła: