podpałka

podpałka (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔtˈpawka], AS: [potpau̯ka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś co służy do rozniecenia ognia

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	podpałka
dopełniacz	podpałki
celownik	podpałce
biernik	podpałkę
narzędnik	podpałką
miejscownik	podpałce
wołacz	podpałko

przykłady:

(1.1) Jak rozpalić mam grilla bez podpałki? — zapytał Janek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rozpałka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. odpalić, podpalać ndk., podpalić dk.

rzecz. podpalacz m, podpalaczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) подпалка ż
• jidysz: (1.1) קין m (kin)

źródła: