podnosić na duchu (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔdˈnɔɕiʨ̑ na‿ˈduxu], AS[podnośić na‿duχu], zjawiska fonetyczne: zmięk.zestr. akc.wym. warsz.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa przechodnia niedokonana

(1.1) pocieszać kogoś, dodawać komuś otuchy
odmiana:
(1.1) zob. podnosić, „na duchu” nieodm.
przykłady:
składnia:
(1.1) podnosić + B. (kogoś) + na duchu
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podtrzymywać na duchu, podtrzymywać ducha, pokrzepiać na duchu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. podnieść na duchu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: