podciąg
podciąg (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈpɔtʲʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [potʹćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żegl. zob. gording[1]
- (1.2) etn. bud. daw. belka stropowa; zob. sosrąb
- (1.3) daw. zob. jętka
- (1.4) daw. cięciwa łuku geometrycznego
- (1.5) mat. ciąg utworzony z wybranych wyrazów danego ciągu bez zmiany ich kolejności
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podciąg podciągi dopełniacz podciągu podciągów celownik podciągowi podciągom biernik podciąg podciągi narzędnik podciągiem podciągami miejscownik podciągu podciągach wołacz podciągu podciągi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gording
- angielski: (1.5) subsequence
- źródła:
- ↑ Hasło „podciąg” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.