wymowa:
IPA[pɔˈt͡ʃut͡ɕɛ xũˈmɔru], AS[počuće χũmoru], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) umiejętność dostrzegania rzeczy śmiesznych, zabawnych, wrażliwość na komizm czegoś[1]
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Twój chłopak jest zupełnie pozbawiony poczucia humoru: obraża się z byle powodu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć poczucie humoru • nie mieć poczucia humoru • brak poczucia humoru
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „poczucie humoru” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.