pociotka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈʨ̑ɔtka], AS[poćotka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. daleka krewna
(1.2) daw. siostra cioteczna[1]
(1.3) daw. bratanica lub siostrzenica męża lub żony[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: pociotek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.3) pociot; stryjna, wujna
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciocia ż ciotka ż, ciota ż, cioteczka ż, ciotunia ż, ciotuchna ż, ciotczysko n
forma męska pociotek
przym. cioteczny, ciotczyny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 332.
  2. Grzegorz Jagodziński, Stopnie pokrewieństwa i powinowactwa.