pocieszyciel Hioba (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔʨ̑ɛˈʃɨʨ̑ɛl ˈxʲjɔba], AS[poćešyćel χʹi ̯oba], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. przyjaciel, który w obliczu nieszczęścia chce nam udowodnić, że wynikło ono z naszej winy, i w ten sposób powiększa nasze zmartwienie[1]
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Hiob” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.