wymowa:
IPA[pɔˈʨ̑ɛʃaʨ̑], AS[poćešać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) mówić komuś zasmuconemu miłe rzeczy w celu wprawienia go w lepszy nastrój[1]

czasownik zwrotny pocieszać się

(2.1) próbować znaleźć w czymś źródło lepszego samopoczucia, przestawać się martwić
(2.2) nawzajem dodawać sobie otuchy, poprawiać sobie nawzajem złe samopoczucie
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) - Może jednak znajdą szybko szczepionkę - pocieszał studenta[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pocieszanie n, pocieszenie n, pocieszyciel m, pocieszycielka ż
czas. cieszyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „pocieszać” w: SJP.pl.
  2. Manuela Gretkowska, Kabaret metafizyczny, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.